ELMGREEN & DRAGSET

DRAMA QUEENS
Rejestracja performansu, czas: 40 min
Teatr Bagatela, Scena ul. Sarego 7, Kraków

Pierwotnie Drama Queens miało charakter wystawianego w teatrze przedstawienia. W tym dramacie przedmiotów, pokazywanym tu w wersji filmowej, odnajdziemy charakterystyczne dla duetu artystycznego Elmgreen & Dragset poczucie humoru. Znane dwudziestowieczne rzeźby wygłaszają na scenie lakoniczne monologi, między innymi układające się w dyskusję na temat możliwych rezultatów aukcji sztuki. Opisane przez Tima Etchellsa w scenariuszu rzeźby są odpowiednikami ich twórców. Kroczący Giacomettiego opowiada smętnym tonem ze szwajcarsko-włoskim akcentem o potrzebie znalezienia samotności w stylu Grety Garbo; Elegia III Barbary Hepworth zawsze będzie umierać w męczarniach; Bez tytułu (rzeźba z granitu) Ulricha Rückriema żąda piwa i mówi Scheisse co drugie słowo, podczas gdy Królik Jeffa Koonsa maniakalnie biega w kółko, próbując namówić każdego na imprezę. Pośród natłoku skonfliktowanych pomysłów Pasterz Chmur Jeana Arpa próbuje stworzyć wspólny front z Elegią III, ale jest to ruch desperacki. Po półgodzinnej awanturze o to, czyj pomysł jest lepszy, pojawienie się Brillo Box Andiego Warhola jest szczególnie satysfakcjonujące.

Autorzy przedstawienia: Elmgreen & Dragset
Tekst: Tim Etchells

Elmgreen & Dragset, Drama Queens, 2007, dzięki uprzejmości Elmgreen & Dragset Studio

Elmgreen & Dragset, Drama Queens, 2007, dzięki uprzejmości Elmgreen & Dragset Studio

Michael Elmgreen (ur. 1961) oraz Ingar Dragset (ur. 1969) – pracują razem od 1990 roku. Ich współpraca przedefiniowała sposób, w jaki sztuka jest przedstawiana i doświadczana. Sięgają do różnych obszarów, jak krytyka instytucjonalna, polityka społeczna, architektura, teatr. Swoje rzeźby oraz instalacje opierają na charakterystycznym, subwersywnym poczuciu humoru. W 2005 roku przenieśli na teksańską pustynię butik Prady. Ich projekt Kolekcjoner podczas Biennale w Wenecji był najczęściej dyskutowanym pawilonem narodowym tej edycji (2009). W 2011 roku w ramach Performa Bienniale w Nowym Jorku zaprezentowali przedstawienie teatralne inspirowane dziełem Samuela Becketta pod tytułem Happy Days in the Art World. Swoje prace pokazywali m.in. w Serpentine Gallery (Londyn, 2006), Tate Modern (Londyn, 2004) oraz Kunsthalle w Zurychu (2001). W 2009 roku otrzymali specjalne wyróżnienie na Biennale w Wenecji.

Projekt Radykalne języki realizowany przy wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Przedstawicielstwa Flandrii przy Ambasadzie Belgii oraz Fundacji Mondriana.
Partner projektu: Barka Alrina, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana.
Patroni medialni: Program 2 Polskiego Radia, TVP Kultura, TVP Kraków, Radio Kraków, Gazeta Wyborcza, Karnet, O.pl, Cracow-life.com, Purpose.com.pl, E-splot.