Imprezy towarzyszące

Imprezy towarzyszące Maszynie choreograficznej

 

Człowiek jak alfa i omega”. O teatrze Oskara Schlemmera – wykład prof. Małgorzaty Leyko
12.09.2015, godz. 17:00

Prof. dr hab., teatrolog, pracuje w Katedrze Dramatu i Teatru Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalizuje się w dziejach teatru oraz w historii europejskich doktryn i teorii teatralnych. Jej prace naukowe koncentrują się wokół zagadnień takich jak: teatr niemieckojęzyczny w XIX i XX wieku, teatr żydowski w Polsce oraz rozwój teorii teatralnych od początku XIX wieku. Opublikowała książki: Reżyser masowej wyobraźni. Max Reinhardt i jego „teatr dla pięciu tysięcy” (Łódź 2002), Teatr w krainie utopii. Monte Verita, Mathildenhöhe, Hellerau, Goetheanum, Bauhaus (Gdańsk 2012) oraz liczne artykuły i rozprawy. Jest współredaktorką książki Teatr żydowski w Polsce (z A. Kuligowską-Korzeniewską, Łódź 1998) i redaktorką tomu zbiorowego Łódzkie sceny żydowskie (Łódź 2000), a także współredaktorką kilkunastu tomów zbiorowych, wydanych w Polsce i w Niemczech. Ważną część jej dorobku naukowego stanowią przekłady tekstów naukowych z j. niemieckiego, spośród których wyróżnić należy (pierwszy u nas) akademicki podręcznik Wprowadzenie do nauki o teatrze Christophera Balme’a (z W. Dudzikiem, Warszawa 2003, wyd. II, 2005). Jest autorką przekładów i wydań krytycznych kolejnych tomów w gdańskiej serii Theatroteka: Georga Fuchsa O scenie przyszłości (2005), Maxa Reinhardta O teatrze i aktorze (2006), Ludwiga Tiecka O cudowności u Shakespeare’a (2006) i Ekspresjonizm w teatrze niemieckim (wspólnie z W. Dudzikiem, 2009) oraz Oskara Schlemmera Eksperymentalna scena Bauhausu (2010). Obecnie kieruje zespołowym grantem badawczym w ramach NPRH (Słownik tańca XX i XXI wieku). Jest członkinią Komitetu Nauk o Kulturze PAN oraz Komitetu Nauk o Sztuce PAN. Należy do stowarzyszeń naukowych, m. in. Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego oraz Gesellschaft für Theaterwissenschaft (Niemcy).

 

“Taneczne atelier wokół “Chipping” – warsztaty z Anną Konjetzky i Sahrą Huby (3h)
14.09.2015, godz. 10:00–13:00

 

Podczas warsztatów z Anną Konjetzky i Sahrą Huby uczestnicy przejdą fizyczny trening taneczny. Po treningu potraktujemy przedstawienie “Chipping” jako punkt wyjścia do analizy pewnych cech ruchu, nad którymi pracowaliśmy, a także metody pracy zastosowanej przy tym projekcie; przyjrzymy się też relacji pomiędzy ciałem a przestrzenią.*

* Warsztat jest adresowany do moverów, tancerzy i choreografów na co  najmniej średniozaawansowanym poziomie. Udział w warsztatach jest bezpłatny. Ilość miejsc jest ograniczona. Zgłoszenia prosimy przesyłać na adres workshop@cricoteka.pl w tytule wpisując „TANECZNE ATELIER”.

Na zgłoszenia czekamy do 31 sierpnia. Prosimy o zapoznanie się z regulaminem warsztatów.
Zajęcia będą prowadzone w języku angielskim.

 

Laboratoryzacja świata – wykład dr Samuela Nowaka
27.09.2015, godz. 17:00

Inspirując się badaniami z kręgu etnografii laboratorium skupimy się na roli technologii i innowacji w tworzeniu świata. Interesować nas będą zachodzące w laboratoriach procesy zmieniania skali oraz translacji, które pozwalają, aby efekty pracy naukowców nie tyle trafiły do naszych domów, co zamieniały świat w wielkie laboratorium. Co jednak dzieje się w samych laboratoriach? W jaki sposób wypracowywane w nich rozwiązania opuszczają sterylne mury kampusów badawczych? Co łączy gospodynie domowe, wąglika i progi zwalniające?

 

Etyka posthumanistyczna – wykład dr Samuela Nowaka
03.10.2015, godz. 17:00

Czy możliwa jest — a jeśli tak, to czym byłaby — etyka po antropocentryzmie? Kto miałby być w nią włączony i na czym polegałoby zobowiązanie etyczne? Czy bakterie, czarne dziury i krzesła mogą być przedmiotem refleksji etycznej? Najpierw przyjrzymy się pracom z kręgu filozofii, które rozciągnęły myślenie etyczne poza ludzi. Następnie, sięgając do najnowszych debat z kręgu posthumanistyki, studiów nad technologią i teorii informacji, spróbujemy zrekonstruować parametry etyki bez ludzi.

 

Sztuka bez performera? Miejsce i ranga obiektów, maszyn i marionet w praktyce scenicznej
(Anna Królica, Katarzyna Lemańska, Katarzyna Słoboda, Iza Szostak, Mateusz Szymanówka, Karolina Wycisk)
08.11.2015, godz. 20:30, Bal, ul. Ślusarska 5.

Wychodząc od praktyki scenicznej Tadeusza Kantora i Oskara Schlemmera (oraz jego fascynacji materiałowymi kostiumami, które znacząco modyfikowały ciała aktorów tak, by przypominali lalki lub maszyny), chcemy podjąć rozmowę o tym, jakie miejsce zajmują dziś obiekty, marionetki i maszyny w praktyce choreograficznej. Czy intuicja i poszukiwania Schlemmera są bliskie współczesnym choreografom? Jak można wciąż czerpać z archiwum idei Schlemmera i Kantora?

 

Biogramy: 

 

Oskar SCHLEMMER (1888-1943)
Malarz, rzeźbiarz, twórca teatralny, w latach 1921–1929 związany ze szkołą rzemiosł artystycznych Bauhaus w Weimarze i Dessau; lata 1929–1933 spędził jako wykładowca we Wrocławiu i Berlinie, później — pod presją prześladowań nazistowskich — wycofał się z życia publicznego. Zarówno w swoich pismach teoretycznych, jak i w praktyce artystycznej, opowiadał się za interdyscyplinarnym przenikaniem się sztuk, a teatr stawał się pod tym względem najlepszym laboratorium. Jako wykładowca Bauhausu, oprócz warsztatu rzeźby i malarstwa, od 1923 prowadził warsztat teatralny, którego główne kierunki poszukiwań wyznaczały pojęcia: „człowiek” i „przestrzeń”. Najbardziej znanym dziełem scenicznym Schlemmera jest Balet triadyczny, po raz pierwszy wystawiony w całości w 1922 roku w Stuttgarcie. Wprawdzie kompozycja ta jest najsilniej identyfikowana z Bauhausem, ale jej idea zrodziła się znacznie wcześniej. Jest to układ dwunastu tańców, których przebieg podporządkowany jest charakterowi kostiumów nałożonych na tancerzy (w drugiej połowie XX wieku dokonano kilku rekonstrukcji Baletu triadycznego). W warsztacie teatralnym Schlemmera studenci Bauhausu podejmowali szereg eksperymentów z mechanizacją przebiegu zdarzeń scenicznych (Balet mechaniczny, Człowiek + maszyna, Cyrk). On sam opracował w Weimarze Gabinet figur (1922) i Meta albo pantomima miejsc (1924), a w latach 1926–1927 w Dessau cykl etiud, które były wariacjami na temat formy i przestrzeni (m.in. Taniec przestrzeni, Taniec form, Taniec gestów). Równolegle z pracą w Bauhausie, Schlemmer utrzymywał stały kontakt ze scenami zawodowymi, dla których w latach 1921–1930 opracował projekty scenografii i kostiumów do siedemnastu przedstawień. Dokumentacją poszukiwań teatralnych Schlemmera są jego pisma estetyczne o teatrze (por. polskie wydanie: O. Schlemmer, Eksperymentalna scena Bauhausu, Gdańsk 2010).

 

Samuel NOWAK Dr, kulturoznawca, medioznawca, wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim. Specjalizuje się w brytyjskich studiach kulturowych, teorii mediów oraz posthumanistyce. Przebywał na stypendiach i odbywał staże badawcze na: Universiteit Antwerpen, King’s College London, New York University, Goldsmiths, University of London. Publikował w „Kulturze popularnej”, „Tekstach drugich”, „Przeglądzie kulturoznawczym” oraz tomach zbiorowych. Rok temu, w serii Horyzonty nowoczesności, ukazała się jego książka: Seksualny kapitał. Swoje teksty udostępnia na https://jagiellonian.academia.edu/SamuelNowak

 

Katarzyna SŁOBODA
Kuratorka i redaktorka. Pracuje w Dziale Sztuki Nowoczesnej Muzeum Sztuki w Łodzi. Doktorantka w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Współkuratorowała m. in. takie wystawy, jak: Oczy szukają głowy do zamieszkania (2011), Ćwiczenia z (re)produkcji (2013) czy Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca (2013). Współredagowała m. in. teksty: Robert Morris. Uwagi o rzeźbie. Teksty (2010) czy Przyjdźcie, pokażemy Wam, co robimy. O improwizacji tańca (2013).  

 

Mateusz SZYMANÓWKA
Kulturoznawca, dramaturg, kurator. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz wiedzę o tańcu na Freie Universität w Berlinie. Współpracuje z młodym pokoleniem choreografów jako dramaturg i badacz oraz pisze o choreografii i tańcu współczesnym. Jest kuratorem programu Choreografia myśli, który wiosną 2015 roku odbędzie się w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.

 

Anna KRÓLICA
Krytyczka i teoretyczka tańca, kuratorka projektów tanecznych. Ukończyła teatrologię oraz rusycystykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a obecnie — w Katedrze Dramatu UJ — przygotowuje doktorat na temat pamięci i ciała w Teatrze Śmierci Tadeusza Kantora i Tanztheater Wuppertal Piny Bausch. Autorka książek: Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu (Tarnów, 2011) oraz wydanego przez Cricotekę cyklu wywiadów z młodymi polskimi choreografami: Pokolenie Solo (Kraków, 2013). Członkini Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca w latach 2008 i 2012, a w latach: 2011–2013 — przewodnicząca pierwszej Rady Programowej ds. Tańca Instytutu Muzyki i Tańca. W 2012 roku otrzymała stypendium twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Obecnie pracuje nad programami kuratorskimi: Maszyna choreograficzna w Cricotece w Krakowie oraz Z perspektywy żaby w Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu (wcześniej współpracowała z CK „Zamek” jako kuratorka projektu Archiwum ciała). Współpracuje też jako kuratorka z festiwalem Kalejdoskop w Białymstoku.

 

Karolina WYCISK
Doktorantka UJ, redaktorka. Publikuje w „Didaskaliach”, na portalu TaniecPolska.PL. Redaktor naczelna Internetowego Magazynu „Teatralia”, współprowadzi Fundację Performat. Interesuje się dramaturgią, tańcem współczesnym i performansem. Mieszka na Dolnym Śląsku, gdzie w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Naukowego przygotowuje projekt o tożsamości miejsc.

 

Katarzyna LEMAŃSKA
Redaktorka, recenzentka teatralna. Absolwentka teatrologii i edytorstwa UJ. Stała współpracowniczka Gazety Teatralnej „Didaskalia”, redaktor naczelna Internetowego Magazynu „Teatralia”, współzałożycielka Fundacji Performat. W pracy zawodowej łączy zainteresowania teatrologiczne z redakcją tekstów.

 

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu