Instalacja Teatr Cricot 2. New York

Instalacja Teatr Cricot 2. Nowy Jork towarzyszy pokazom spektaklu Kantor Downtown Teatru Polskiego w Bydgoszczy, który inspirowany jest postaciami Tadeusza Kantora i Ellen Steward – w trzydzieści siedem lat po pierwszym pokazie Umarłej klasy w teatrze La Mama w Nowym Jorku.

Po Umarłej klasie, za którą artysta otrzymał w 1979 roku prestiżową nagrodę OBIE Award przyznawaną przez tygodnik The Village Voice dla najlepszych artystów Off-Broadway i Off-Off-Broadway, Teatr Cricot 2 zaprezentował w La Mamie w 1982 roku Wielopole, Wielopole (OBIE Award), w 1985 Niech sczezną artyści (OBIE Award), w 1988 Nigdy tu już nie powrócę oraz po śmierci artysty: Dziś są moje urodziny i Umarłą klasę raz jeszcze (1991).

Instalacja Teatr Cricot 2. Nowy Jork prezentuje recenzje z sześciu pokazów spektakli Teatru Cricot 2 w La Mama Theatre w Nowym Jorku. Ich sposób ekspozycji nawiązuje do zaproponowanej przez Tadeusza Kantora w latach 80. metody udostępniania w przestrzeni Archiwum Cricoteki wszystkich recenzji teatralnych z kolejnych spektakli Teatru Cricot 2: kserokopie stron w obwolutach, umieszczone w szufladach szafek, specjalnie zaprojektowanych przez artystę do tego celu. Oryginalna szafa z recenzjami znajduje się w Archiwum Cricoteki. Sześć z tych szuflad udostępnionych jest w ramach instalacji na stołach, zaprojektowanych do Archiwum przez Kantora.

Instalacja prezentowana jest w ramach projektu Konteksty nowojorskie.

Projekt jest kontynuacją cyklu wystaw w użytkowej przestrzeni Cricoteki, które rozwijają kantorowską ideę muzealnego charakteru Archiwum.

 

belka1 patroni1

 

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu