Lata 1980 – 1984

1980
Premiera Wielopola we Florencji (Atelier Cricot 2, 23 VI 1980). Tournée z nowym spektaklem: Edynburg (Theatre Moray House), Londyn (Riverside Studios), Paryż (Théâtre Bouffe du Nord), Kraków (Sala Sokoła), Warszawa (Klub Stodoła), Gdańsk (Sala Widowiskowa Stoczni Gdańskiej). Prezentacje Umarłej klasy w Prato k/Florencji (Spazio Culturale il Fabbricone).
Utworzenie Archiwum Teatru Cricot 2 – Cricoteki we Florencji (istniała bardzo krótko) i w Krakowie (I 1980).

1981
Teatr Cricot 2 prezentuje Wielopole, Wielopole w Mediolanie (Centro di Ricerca per il Teatro), Rzymie (Teatro Limonaia), Florencji (via Santa Maria 25 – dawne Atelier Cricot 2), Genui (Teatro de la Ville), Parmie (Teatro Regia), Genewie (Théâtre Plainpalais), Zurychu (Theater 11), Caracas (Sala José Félix Ribas), Norymberdze (Schauspielhaus), Madrycie (Teatro Maria Guerrero) i w Vitorii (Teatro Gueridi) oraz Umarłą klasę w Krakowie (Sala Sokoła).
We włoskim wydawnictwie Ubulibri ukazuje się partytura i komentarze teoretyczne T. Kantora do Wielopola.

1982
Prezentacje Wielopola: Guanajuato (Festival Internacional Cervantino), Mexico City (Theatro Juan Ruiz Alarcón), Nowy Jork (La MaMa ETC), Lyon-Villeurbanne (Théâtre National Populaire) oraz Umarłej klasy: Toga-Mura (Toga Festival 82), Tokio (Parco Space Part 3), Londyn (Riverside Studios) i cricotage’u Gdzie są niegdysiejsze śniegi: Paryż (Centre Georges Pompidou), Londyn (Riverside Studios). Wielka wystawa indywidualna w Galerie de France w Paryżu.
Edition Chene/Hachette i Galerie de France wydają książkę Metamorphoses – zawierającą zbiór tekstów i esejów T. Kantora. W Polsce ukazuje się od dawna oczekiwana książka Wiesława Borowskiego Tadeusz Kantor, zawierająca obszerny wywiad przeprowadzony z artystą w latach 1973-74.

1983
Prezentacje Umarłej klasy: Barcelona (Teatro Poliorama), Cagliari (Teatro Pierluigi da Palestrina), Madryt (Teatro M. Guerrero), Warszawa (Klub Stodoła), Kraków (Sala Sokoła), Paryż (Centre Georges Pompidou), Genewa (Théâtre Plainpalais); Wielopola: Palma de Mallorca (Sala Magna del Auditorio), Warszawa (Klub Stodoła), Kraków (Sala Sokoła), Wielopole Skrzyńskie (kościół parafialny), Rzeszów (Filharmonia) i cricotage’u Gdzie są niegdysiejsze śniegi: Genewa (Théâtre Plainpalais).
Udział w wystawie “Présences Polonaises” (Paryż, Centre Georges Pompidou). W Centre Georges Pompidou odbywa się także wystawa “Le Théâtre Cricot 2 et son avant-garde”.
XI tom serii “Les voies de la creation théâtrale”, wydawanej prze Centre National de la Recherche Scientifique pod red. Denisa Bableta, zostaje poświęcony w całości Teatrowi ¦mierci T. Kantora.

1984
Prezentacje Umarłej klasy: Murcia (Teatro Romea), Las Palmas (Teatro Pérez Galdós), Sevilla (Sala Municipal San Hermenegildo), Los Angeles (Olympic Arts Festival) i Wielopola: Sztokholm (Kulturhuset), Iyväskylä (Uniwersytet), Helsinki (Uniwersytet), Paryż (Théâtre de Paris), Los Angeles (Olympic Arts Festival), Buenos Aires (Teatro Municipal General San Martin), Grenoble (Maison de la Culture), Louvian-la-Neuve (Théâtre Jean Vilar), Bolonia (Theatro Duse). Pokaz cricotage’u Gdzie są niegdysiejsze śniegi w Warszawie (Klub Stodoła).
Przez cały rok trwają, z przerwami, próby nowego spektaklu Niech sczezną artyści. Wystawa indywidualna T. Kantora w Grenoble (Maison de la Culture).
 

Oprac. Józef Chrobak
Oprac. działu: Jolanta Kunowska

 

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu