Maria Stangret-Kantor “Malując progi”

Kup książkę.

Spotkanie z Marią Stangret-Kantor wokół książki “Malując progi”

 

Niech moja opowieść będzie jak wypad na kilka dni za miasto, gdy po przybyciu na miejsce uświadomiliśmy sobie, że czegoś nie zabraliśmy. Niech będzie jak rozmowa ze znajomymi, po odbyciu której – gdy znajomi już wyszli – nagle konstatujemy, że nie poruszyliśmy wielu ważnych tematów. Nie wiem, czy kiedykolwiek jeszcze powrócę, by zebrać to, co zapomniałam, czy podejmę tematy, których nie poruszyłam.

– Maria Stangret-Kantor

 

Maria Stangret-Kantor jest wybitną indywidualnością artystyczną. Chociaż najważniejszym polem jej sztuki zawsze było malarstwo, to nie sposób pominąć w jej twórczym dorobku wielkich kreacji aktorskich w Teatrze Cricot 2 czy udziału w happeningach Tadeusza Kantora.

Swojego późniejszego męża Tadeusza Kantora poznała w połowie lat 50., kiedy studiowała na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Była świadkiem narodzin Teatru Cricot 2 i aktywną uczestniczką życia artystycznej awangardy czasów PRL-u. Przez ponad 30 la małżeństwa Maria i Tadeusz stanowili nierozłączną parę artystów wzajemnie się inspirujących i wspierających. Maria była nie tylko czołową aktorką w Teatrze Cricot 2, odtwórczynią wybitnych ról m.in. w „Kurce wodnej”, „Nadobnisiach i koczkodanach”, „Umarłej klasie”, „Wielopolu-Wielopolu”, ale także pierwszą powierniczką, krytyczką i współpracowniczką Kantora w czasie powstawania spektakli.

 

 

W swoich wspomnieniach Maria Stangret-Kantor kreśli niezwykle barwny obraz życia artystycznego (i związanego z nim życia towarzyskiego) swoich czasów. Relacjonuje wiele zabawnych wydarzeń i anegdot z zagranicznych tourneés Cricotu. Ujawnia dramatyczne jak i szczęśliwe chwile swego małżeństwa, zarówno te dotyczące skomplikowanych relacji artystycznych, jak i spraw związanych z trudami codziennego życia w Polsce Ludowej. Życie osobiste i kolejne etapy w rozwoju artystycznym dwójki twórców splata się z historią awangardy artystycznej w powojennej Polsce. Okiem uważnej obserwatorki widzimy m.in. reaktywację i przemiany Grupy Krakowskiej czy powstanie Galerii Foksal.

Z tych wielu wspomnieniowych wątków wyłania się życie pełne pasji, miłości, nagłych zwrotów, ale i wizerunek silnej, niezłomnej kobiety, która potrafiła połączyć swój własny temperament artystyczny, swoją własną drogę twórczą z rolą żony, partnerki i współpracowniczki Tadeusza Kantora.

Maria Stangret-Kantor opisuje powody metamorfoz swego malarstwa,od najwcześniejszych informeli i „pejzaży kontynentalnych” po cykle „hommages”. Pisze o swoich inspiracjach, artystycznych podróżach, odkryciach i spotkaniach.

Jest to pierwsza publikacja wspomnień Marii Stangret-Kantor. Tekst ilustrują liczne fotografie – zarówno reprodukcje prac artystki, jak i zdjęcia ze spektakli w których występowała, oraz zupełnie prywatne fotografie dwójki artystów i ich przyjaciół. Wiele z nich pochodzi z prywatnego archiwum artystki i nie było dotąd prezentowanych.

 

Przeczytaj fragment książki.

 

MARIA STANGRET-KANTOR – malarka i aktorka, członkini II Grupy Krakowskiej, autorka powieści Pamiętnik Dziadka. Urodzona w 1929 roku w Strzelcach Wielkich koło Krakowa. Studiowała malarstwo na krakowskiej ASP. Współpracę z Teatrem Cricot 2 rozpoczęła w 1957 roku rolą w spektaklu Cyrk. Odtąd brała udział niemal we wszystkich przedstawieniach Cricotu. W 1961 roku została żoną Tadeusza Kantora. Podobnie jak on, związana była z Galerią Krzysztofory w Krakowie i Galerią Foksal w Warszawie, uczestniczyła również w wielu jego happeningach. Pierwszy publiczny pokaz obrazów Marii Stangret-Kantor odbył się w 1963 roku w Galerii Brinken w Sztokholmie. Prace artystki prezentowane były dotąd na ponad czterdziestu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych – w Polsce i za granicą. W roku 2009 Maria Stangret-Kantor została odznaczona złotym medale Gloria Artis. Mieszka i pracuje w Krakowie oraz w Hucisku koło Wieliczki.

 

 

Maria Stangret-Kantor, Malując progi. Maria Stangret-Kantor o swoim życiu i twórczości. Spisał i zredagował Lech Stangret

Publikacja ukazuje się w ramach serii wydawniczej towarzyszącej wystawie Marii Stangret i Tadeusza Kantora prezentowanej w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w 2015 roku. Pomysłodawcą serii oraz kuratorem wystawy był Józef Chrobak.

Wydawcy: Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie, Fundacja im. Tadeusza Kantora

 

248 stron
Format: 160 x 200 mm
Nakład: 2000
Okładka miękka
Reprodukcje kolorowe i czarno-białe
Kraków, 2016

ISBN 978-83-61213-89-5 (Cricoteka)
ISBN 978-83-909718-5-8 (Fundacja im. Tadeusza Kantora)

 

 

 

 

 

 

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu