Życie “Przedmiotu” – materia spektaklu.

“Materię spektaklu tworzyło “wewnętrzne życie” PRZEDMIOTU, jego właściwości, przeznaczenie, jego obszar imaginacyjny. Aktorzy stawali się jego żywymi częściami, organami. Byli jakby genetycznie z tym przedmiotem złączeni. Tworzyli jakiś BIO-OBIEKT działający, wydzielający tkankę dość szczególnej akcji. Mogła to być akcja amorficzna (nazywałem ją “informelle”), innym razem mogła być mechaniczna. Bez aktorów był ten przedmiot zdezelowanym wrakiem, niezdolnym do działania. Z drugiej strony aktorzy byli nim uwarunkowani, ich role i czynności wywodziły się z niego.”

(Tadeusz Kantor, Wielopole, Wielopole, Wydawnictwo Literackie, Kraków – Wrocław 1984, s. 133)

 

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu