„Rollercoaster. Kolekcjonerzy wrażeń” to program prezentacji tańca realizowany od 2018 roku. Wybierane przez nas spektakle, z założenia odmienne pod względem estetyki i formy, konsekwentnie wpisują się w hasła porządkujące programy kolejnych edycji. Motywem przewodnim w 2022 roku jest „Lekcja anatomii”…
Czy kostium zachowuje pamięć po aktorze, który go nosił? Czy zachowuje wspomnienie po tym, co miało miejsce na próbach i spektaklach Teatru Cricot 2? Czy kostium pamięta Tadeusza Kantora i chce nam o nim coś opowiedzieć?
Jest takie miejsce, gdzie wszystko jest możliwe. To teatr. I teatr może zdarzyć się wszędzie! Zapraszamy na teatralny spacer dla dzieci i rodziców!
1 i 2 października odbędzie się weekend seniora z kulturą, będący inicjatywą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Bardzo serdecznie zapraszamy wszystkich seniorów i seniorki na darmowe zwiedzanie naszych wystaw: Tadeusz Kantor. Widma oraz Osobiste. Kostiumy teatralne Kantora w godzinach 11:00-19:00.
Ubieranie to intymny moment powtarzany każdego dnia. Co znaczy dobrze się ubrać? Czy ubranie może stać się bliskie? Ile dzieli ubranie od kostiumu?
![[Kolorowe zdjęcie. Na zdjęciu aktor Teatru Cricot 2 Bogdan Renczyński.]](https://www.cricoteka.pl/pl/wp-content/uploads/2019/11/Bogdan-Renczyński-1024x682-1024x682.jpg)
Warsztaty teatralne Bogdana Renczyńskiego poruszające zagadnienia katastrofy, klęski, miłości, śmierci na podstawie tekstu „Dybuk” Tadeusza Kantora opartego na motywach sztuki Szymona An-skiego (Szlomo Zanwila Rappaporta) o tym samym tytule oraz zapisów prób spektaklu „Dziś są moje urodziny” Teatru Cricot 2.
Wielki Dźwięk nie brzmi to projekt artystyczno-filozoficznej aktywności dźwiękowej, łączący w sobie założenia i praktyki chińskiej, daoistycznej koncepcji muzyki jako narzędzia poznawczego ze współczesnymi aktywnościami dźwiękowymi i spontaniczną improwizacją zorientowaną na dźwięk.
Artystka bada niepełnosprawność jako kostium. W tym ujęciu proteza lub kule stają się kantorowskimi bio-obiektami, a gest zdjęcia protezy jest gestem zdjęcia kostiumu osoby pełnosprawnej i ubraniu innego – tej z niepełnosprawnością.
Krakow Improvisers Orchestra to orkiestra zajmująca się improwizacją dyrygowaną (conduction), która powstaje w oparciu o system gestów – niewerbalny język, służący do komunikacji między improwizującymi muzykami a dyrygentką. KIO działa od 2012 z inicjatywy Pauliny Owczarek, improwizatorki i saksofonistki zajmującej się…
Ciało wcina się w widok. Autorka idzie, jedzie, przemieszcza się. I to odczuwanie powietrza na twarzy i ciele – powietrza pachnącego błotem, topniejącym śniegiem, igliwiem, ale też stęchlizną opuszczonych domostw – zapisało się w jej pracach.
Każde spotkanie z „Innym” jest zagadką, niewiadomą, tajemnicą, co może powodować lęk i chęć ucieczki, pogardę, a nawet nienawiść.
CAPELLA CRACOVIENSIS chór kameralny i orkiestra to jeden z najciekawszych zespołów na współczesnej scenie muzyki dawnej. Capella wykonuje repertuar od renesansowej polifonii po wczesnoromantyczne opery na instrumentach z epoki i przy użyciu historycznych praktyk wykonawczych. CC jest gościem wielu ważnych…
W „Homework” lalka staje się dla Marcina Jarnuszkiewicza partnerem na scenie. Drewniana postać o nienaturalnie długich nogach i rękach przypomina trochę swojego twórcę, a dzięki jego animacji zyskuje własną osobowość. – Człowiek jest żywy lub martwy – lalka jest zawsze…
Motyw tanga należy do najczęściej eksploatowanych motywów muzycznych w twórczości Kantora.
Zapraszamy na wydarzenie, podczas którego na placu Cricoteki będziemy wspólnie sadzić, wymieniać się i dzielić roślinami.
Podczas tegorocznej Nocy muzeów w Cricotece, poza wystawami „Tadeusz Kantor. Widma”, „Wpół do jutra” oraz realizowaną w ramach Festivalu Copernicus „Z kurzu w kurz”, zwiedzający będą mogli zapoznać się z projekcjami filmów Adrianny i Iwa Książków „Kolekcja Cricoteki oczami aktorów…
Wystawa ze współczesnej perspektywy zadaje pytania o aktualność inspirowanego przez Kantora procesu. Czy twórczość jest jednoznaczna z tzw. dziełem sztuki? Czy multiplikacja kompromituje dzieło sztuki, czy też daje możliwość wyjścia poza jego granice?
„(…) kolor ma moc. Może pobudzić lub uśpić, podniecić lub uspokoić, ogrzać lub oziębić, podrażnić lub ukoić, rozbudzić w nas namiętność lub wznieść na wyżyny duchowe. Zrozumienie koloru otwiera nowy wymiar naszej świadomości”.
Projekt „Youth learning through Arts” to idea zainicjonowana i współtworzona od wiosny 2021 roku przez Stowarzyszenie Fińskich Dziecięcych Centrów Kultury (ang. Assosiation of Finnish Children’s Cultural Centers), przy międzynarodowym wsparciu organizacji partnerskich z Polski, Finlandii i Słowenii.
Spektakl w choreografii i reżyserii Eryka Makohona zbudowany jest wokół figury bogini Mokoszy – słowiańskiego archetypu kobiecej boskości, witalności i płodności.
