MICHAEL PORTNOY

CARROT JOKES AND COGNITIVE LINGUISTICS (ANTYDOWCIPY A JĘZYKOZNAWSTWO KOGNITYWNE)
Razem z Władysławem Chłopickim i Dorotą Brzozowską
Performans, czas: 45 min
Teatr Bagatela, Scena ul. Sarego 7, Kraków

Jako dalszy ciąg komedii eksperymentalnej Michael Portnoy przedstawia publiczności specjalną formę żartów – Carrot Jokes. Po zakończeniu akcji odbędzie się dyskusja z językoznawcami kognitywnymi i badaczami humoru – Władysławem Chłopickim i Dorotą Brzozowską. Carrot Jokes to gatunek żartów zaproponowany przez Chłopickiego i Petraya (1981) w celu podważenia wiarygodności pojawiających się obliczeniowych modeli analizy humoru. Żarty te, doskonalone również przez innych działających na tym polu, które opierają się na przewadze drugoplanowych niestosowności, niezawoalowanych zaniedbań, niewłaściwych momentów zwrotnych, niejasnej implikatury oraz luk uniemożliwiających prawidłowy proces wnioskowania. Jedną z głównych cech charakteryzujących ten rodzaj żartu jest to, że tło przyćmiewa pierwszy plan – elementów tworzących kontekst żartu (miejsce, postaci, temat, styl, itd.) nagromadziło się tak wiele, że główny wątek musi się przez nie siłą przedzierać.

Michael Portnoy, Carrot Jokes, dzięki uprzejmości artysty

Michael Portnoy (ur. 1971) jest amerykańskim artystą multimedialnym oraz reżyserem zachowań. Długotrwałe badania dotyczące wymian społecznych oraz zasad organizujących komunikację i zabawę Portnoy prowadzi z wykorzystaniem serii plansz do abstrakcyjnych gier hazardowych i nawiązujących do nich rzeźb, jak również gier konwersacyjnych odwołujących się do siedemnastowiecznych języków uniwersalnych i taksonomicznych. Wypracowany przez siebie rodzaj pełnych absurdu i dyktatorskich zapędów interakcji z uczestnikami nazywa stalinizmem relacyjnym – eleganckie zapewnienia, że dzieło sztuki może stworzyć demokratyczną magię, przemieniając interrelacyjne kody w coś przyjemniejszego, zostają odrzucone, podkreślona zostaje natomiast nadrzędna rola artysty jako wytwórcy i wykonawcy… (Tirdad Zolghadr, Creamier: Contemporary Art in Culture, Phaidon Press, 2010). Prace artysty prezentowane były na całym świecie, m.in. w ramach dOCUMENTA (13), The 2nd Moscow Biennial, The Taipei Biennial 2010, MOMA P.S.1 (NY), Perfa Biennial 07 & 09 (NY), Art Unlimited Basel, Centre Pompidou, SculptureCenter (NY), The Kitchen (NY), Kunsthalle Basel, IBID PROJECTS (Londyn), Wilfried Lentz (Rotterdam), Kling & Bang (Rejkiawik), Fundacji Galerii Foksal (Warszawa), Kaaitheater (Bruksela), Migros Museum (Zurych), Le Comfort Moderne (Poitiers, Francja) oraz The National Review of Live Art (Glasgow).

Dr hab. Dorota Brzozowska – pracownik naukowy Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Opolskiego. Zajmuje się problematyką komunikacji międzykulturowej, studiami nad humorem, kategorią gender w języku i kulturze, analizą dyskursu, stereotypami etnicznymi i płciowymi w kontekstach europejskich, amerykańskich i azjatyckich.

Dr Władysław Chłopicki – adiunkt w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują: interdyscyplinarne badania nad humorem w kontekście kulturoznawstwa, językoznawstwa kognitywnego, dyskursologii i narratologii, jak również zagadnienia przekładoznawstwa i komunikacji w biznesie. Jest członkiem International Society for Humor Studies oraz redaktorem serii wydawniczej Humour and Culture.

Projekt Radykalne języki realizowany przy wsparciu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Przedstawicielstwa Flandrii przy Ambasadzie Belgii oraz Fundacji Mondriana.
Partner projektu: Barka Alrina, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana.
Patroni medialni: Program 2 Polskiego Radia, TVP Kultura, TVP Kraków, Radio Kraków, Gazeta Wyborcza, Karnet, O.pl, Cracow-life.com, Purpose.com.pl, E-splot.