Wszystkie wpisy

Noc muzeów 2022 w Cricotece

Zdjęcie przestrzeni wystaw. Kostium munduru, w tle projekcja spektaklu. Napis Noc muzeów 2022 w Cricotece

Podczas tegorocznej Nocy muzeów w Cricotece, poza wystawami „Tadeusz Kantor. Widma”, „Wpół do jutra” oraz realizowaną w ramach Festivalu Copernicus „Z kurzu w kurz”, zwiedzający będą mogli zapoznać się z projekcjami filmów Adrianny i Iwa KsiążkówKolekcja Cricoteki oczami aktorów Teatru Cricot 2”.

13 maja, w czasie Nocy muzeów Cricoteka będzie otwarta od godziny 19:00 do północy. Cena specjalnego biletu to 1zł.

Przestrzeń wystawy. Drewniany stolik, na nim filiżanka, zdjęcie i lampa naftowa.

Tadeusz Kantor. Widma

Wystawa prezentuje w większości niepokazywane dotąd na stałej ekspozycji obiekty, przedmioty i kostiumy ze spektakli Tadeusza Kantora. Tym razem kuratorzy radykalnie zmieniają narrację wpisaną w dotychczasowe pokazy kolekcji przygotowywane zgodnie z instrukcjami pozostawionymi przez samego artystę. Zacierają granice czasu i budują przestrzeń dla nowych interpretacji. Obiekty sceniczne tworzą krajobraz po katastrofie, tracą swą odrębność i generują nowe, intuicyjne znaczenia.

­Wpół do jutra

„Wpół do jutra” dotyka kwestii rozpadu ogólnej, uniwersalnej wizji kultury. Koncentruje się na indywidualnych lękach, żywionych przez ludzi żyjących tu i teraz. Artyści mierzą się z niewiarą nie tylko w dobrą przyszłość, ale w ogóle w jakąkolwiek przyszłość.

Ta wątpliwość wyrasta m.in. z doświadczenia pandemii czy perspektywy katastrofy klimatycznej. Kluczowa jest też sytuacja wyczerpywania się dotychczasowego paradygmatu kultury, bazującego na koncepcji nieograniczonego postępu oraz wzrostu gospodarczego. Taki rozwój osiąga swój kres, a kruchość świata staje się szczególnie dotkliwa – ten moment to właśnie wpół do… jutra.

Wnętrze wystawy: przestrzeń przedstawia zniszczony pokój, z nadpalonymi meblami i uszkodzonymi przedmiotami.

Z kurzu w kurz

Wystawa jest zbiorową opowieścią o archiwach. Mówi o wewnętrznym przymusie dokumentowania, katalogowania, zbierania i zabezpieczania informacji. Dotyczy pewnej obsesji, która daje poczucie bezpieczeństwa i tworzy swego rodzaju symulację nieśmiertelności, ale też pozwala wziąć we władanie prawdę i rzeczywistość. Bo przecież każde archiwum jest jakąś kreacją, autorskim wyborem, a każda biblioteka ma skończoną ilość książek i przez kogoś opracowany katalog.

Kolekcja Cricoteki oczami aktorów Teatru Cricot 2”

W unikatowych rozmowach o obiektach, spektaklach Teatru Cricot 2 i pracy z Tadeuszem Kantorem opowiadają m.in. bracia Janiccy, Lech Stangret, Janina Kraupe-Świderska, Ewa Janicka, Zofia Kalińska, Roman Siwulak oraz Teresa i Andrzej Wełmińscy.

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu