Teatr Marionetek

EFEMERYCZNY I MECHANICZNY TEATRZYK LALEK

W 1938 r. w Bratniaku Akademii Sztuk Pięknych przy placu Matejki w Krakowie z grupą studentów (między innymi: Erna Rosenstein, Jadwiga Madziarska, Jerzy Zitzman, Zenobiusz Zwolski) Tadeusz Kantor wystawia spektakl marionetkowy Śmierć Tintagilesa  M. Maeterlincka.

Po latach artysta wspomina: 
“(…) Lata 1937-38, kiedy to wystawiłem na scenie marionetek Śmierć Tintagilesa będąc ofiarą fascynacji abstrakcyjnych, podziwiając Malewicza, Mondriana, Klee, czyste formy stworzone przez Gropiusa, Moholy-Nagy, Schlemmera… Byłem konstruktywistą, ale zacząłem zastanawiać się, gdzie umieścić wielka tajemnicę małych dramatów Maeterlincka, ekskomunikowanego symbolizmu, niepokojów Kafki. Zastanawiałem się, czego szukam w kryptach, gdzie pochowani są królowie polscy lub na podwórzu pełnym odpadków i pokrzyw, gdzie spoczywa poezja Bruno Schulza? Ten mój spektakl był wystawiony tylko jeden raz. (…)”  
 
(Moje królestwo za miłość , wywiad przeprowadzony przez Ritę Sala, “Il Messaggero di Roma”  19. 06.1987 przedruk “Teatr Cricot 2. Informator 1987-1988”, Ośrodek Teatru Cricot 2 – CRICOTEKA, Kraków 1989, s.80)

Po spektaklu zachowały się jedynie projekty Tadeusza Kantora i cytowany w niniejszym dziale  tekst.  

Opracowanie działu: Anna Halczak

 

0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu