Warsztaty dla szkół

Warsztaty dla szkół prowadzimy od wtorku do niedzieli, po wcześniejszej rezerwacji. W tym celu należy pisać na adres: rezerwacje@cricoteka.pl. W razie dodatkowych pytań prosimy o kontakt: Aleksandra Treder, tel. (12) 442 77 70.

Zajęcia są prowadzone w przestrzeniach bez barier architektonicznych.

Prowadzący może uwzględnić potrzeby osób z niepełnosprawnością intelektualną.

Zajęcia dla osób niewidomych są prowadzone z wykorzystaniem pomocy dotykowych; tyflografik, makiet i modeli oraz z audiodeskrypcją.

Prosimy o kontakt w celu ustalenia szczegółów.

Koszt udziału w warsztatach: 20 zł od osoby, grupa minimum 10 osób.

Czas trwania warsztatów: 1 godzina

Edukacja jest ważnym nurtem działań Cricoteki, która stawia sobie za cel rozwijanie wrażliwości przez jasne, ale też te nieoczywiste nawiązania do twórczości Tadeusza Kantora. Nasza oferta zrozumiałym dla dzieci językiem przybliża inspirujące aspekty sztuki nowoczesnej, jest przyjaznym wprowadzeniem w tajemniczy świat artystycznej wyobraźni, pobudza kreatywność, rozwija umiejętności i pielęgnuje wrażliwość – wszystko to w nietuzinkowej architektonicznie przestrzeni.

Cricoteka rozumie kulturę jako narzędzie łączące osoby o różnych poglądach i w różnym wieku oraz inspirację do dialogu między tradycją a współczesnością poprzez: oprowadzania, warsztaty, spotkania czy aktywne spacery.

Warsztaty prowadzone są przez specjalistów z zakresu animacji kultury, pedagogiki teatru, cyrku, sztuk plastycznych, muzyki, tańca,  ruchu kreatywnego.

Tematy warsztatów

Odkrywając zakamarki – aktywne zwiedzanie Cricoteki

Przebieg spaceru i rodzaj zadań dobierane są do wieku uczestników lub ustalane indywidualnie, również z uwzględnieniem życzeń grupy.

Wiek uczestników: wszystkie grupy wiekowe

Cricoteka to zagadkowy labirynt ze względu na jej architekturę i funkcje. Jaka jest historia tego miejsca? Czym inspirowana jest bryła budynku? Spacerujemy po zakamarkach pełną ciekawostek i zadań ścieżką oraz poznając Cricotekę przez twórcze działania w przestrzeni.

Słowa klucze: muzeum, spacer, aktywne zwiedzanie, architektura, przestrzeń

Wszystko z papieru

Wiek uczestników: 7–11 lat

Kostiumy teatralne powstają tylko z tkanin? Inspiracją do spotkania będą prezentowane na wystawie Osobiste kostiumy wykonane z białego papieru.

Uczestnicy warsztatów staną przed wyzwaniem projektowym, polegającym na poszukiwaniu jak największej ilości zastosowań białego papieru. Każda z osób na czas warsztatów zostanie projektantem i twórcą modeli nowych ubrań. Grupa przejdzie wspólnie przez cały twórczy proces od szukania rozwiązań po testowanie gotowych projektów. Działania będą toczyć się w dwóch skalach – w pomniejszeniu oraz w skali rzeczywistej.

Słowa klucze: kostium, projektowanie, szukanie rozwiązań, praca indywidualna, praca grupowa, kreatywność

Na drewnianym manekinie

Po co ludzi owija się w bandaże? Co komunikuje kostium deformujący ciało?

Wiek uczestników: 7–11 lat

W czasie warsztatów uczestnicy będą projektować kostiumy „nieużywalne w życiu”. Na drewnianych manekinach stworzą własne interpretacje takich postaci jak Kurka Wodna, Cień Właściciela czy Panna Młoda. Stworzone w czasie warsztatu prace uczestnicy porównają z kantorowskimi pierwowzorami  i spróbują zastanowić się, jakie idee mogą być zapisane w jego dziełach.

Słowa klucze: plastyka, praca z tkaniną, tworzenie modeli, praca indywidualna

Wiaderko pełne dźwięków

Wiek uczestników: 7–12 lat

Jak zrobić instrumenty z przedmiotów znalezionych dookoła? Testujemy różne materiały – szeleścimy, stukamy i skrzypimy. Gramy bardzo głośno i bardzo cicho. Nasłuchujemy dźwięków z otoczenia i komponujemy melodię, w której nasza muzyka łączy się z nimi w całość. Tworzymy wspólnie małą orkiestrę, bawimy się w dyrygentów.

Warsztat dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnością intelektualną, niepełnosprawnością wzroku lub spektrum autyzmu.

Słowa klucze: dźwięki, rytm, wyobraźnia muzyczna, instrumenty, praca w grupach

Małe operacje teatralne

Wiek uczestników: 7–12 lat

Czy sadzenie gazet w piasku, dyrygowanie morskimi falami albo jedzenie makaronu z walizki mogą być dziełem sztuki? Co to jest happening? Jak wyglądały Małe operacje kosmetyczne albo Panoramiczny happening morski? Inspiracją do wspólnej zabawy są happeningi Tadeusza Kantora – polskiego prekursora tego gatunku. Podpatrujemy na przekładzie spektakli Teatru Cricot 2, jak metody happeningu można użyć w teatrze.

Warsztat uaktywnia ekspresję ruchową uczestników. Sięgamy po elementy improwizacji teatralnej. Punktem wyjścia są codzienne czynności i działania z przedmiotami.

Warsztat dostosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnościami lub spektrum autyzmu.

Słowa klucze: sztuka, teatr przedmiotu, happening, ruch, ćwiczenia teatralne, improwizacja

Gry w klasę

Wiek uczestników: 12–18 lat

Wspólne działanie inspirowane fragmentami spektaklu Umarła Klasa Tadeusza Kantora. Dla artysty szkolne ławki pełniły rolę maszyny pamięci pomagającej zrekonstruować wspomnienia. Sprawdzamy, czy przestrzeń sali lekcyjnej i temat „szkolności” dla nas także mogą uruchomić potencjał sceniczny. Zaczynamy od rozgrzewki całego ciała i ćwiczeń aparatu mowy.
Wspólnie pracujemy nad etiudami teatralnymi, których materią są – jak u Kantora – utarte gesty, cytaty z lekcji historii, alfabet czy system codziennych zachowań, które tworzą performatywny wymiar klasy. Wykorzystujemy także fragmenty powieści, których akcja toczy się w szkole – od Syzyfowych prac po Ferdydurke.

Słowa klucze: gest, improwizacja, teatr, działania ruchowe, fragmenty spektakli

Jak stworzyć teatr z zatrzymanego wspomnienia?

Wiek uczestników: 12–18 lat

Dla Tadeusza Kantora biografia była tworzywem spektakli. W ostatnim etapie twórczości zamiast tekstów literackich używał własnych wspomnień i często wracał do dzieciństwa.
Inspirujemy się metodą klisz pamięci i sprawdzamy, jak zachowane i zatrzymane wspomnienia stają się inspiracją teatralnych scen. Uczestnicy w procesie twórczym wykorzystają własne rodzinne zdjęcia i przeanalizują fotografie ze spektakli Kantora. Zaczynamy od rozgrzewki pełnej ćwiczeń dramowych, opartych na ekspresji ciała i emocji, oraz działań z nurtu pedagogiki zabawy. W finale odgrywamy wypracowane w grupach sceny (etiudy) inspirowane fotografią-wspomnieniem.

Słowa klucze: wspomnienia, fotografie, drama, ćwiczenia teatralne, etiudy, praca w grupach

Zapraszamy również do zapoznania się z cyklem zajęć online dla młodzieży ze szkół ponadpodstawowych – Podkasty. Głos i słowo jako tworzywo teatralnej opowieści. Więcej o zajęciach można dowiedzieć się TUTAJ.